Paradontozę da się zatrzymać

Nieleczone zapalenie dziąseł może przekształcić się w poważniejszą formę choroby przyzębia zwaną paradontozą, w której zapalenie rozprzestrzenia się poniżej dziąseł i wzdłuż korzeni zębów, gdzie może powodować trwałe uszkodzenia prowadzące do utraty masy kostnej wokół zębów, a następnie chwiania się zębów i ich ostatecznego wypadania.

Czy wiesz, że co druga osoba po 30 roku życia ma paradontozę? Często jest ona niestety niezdiagnozowana lub jej objawy są zignorowane. Natomiast około 12% – 15% doświadcza jej skutków w jej zaawansowanej postaci. Występowanie paradontozy zwiększa się wraz z wiekiem populacji, co oznacza, że właściwie w pewnym wieku każdy powinien mieć przeprowadzane regularnie badanie periodontologiczne w celu szybkiej diagnozy i wdrożenia leczenia zapobiegawczego lub interwencji mającej na celu zminimalizowanie skutków tej choroby.

Jedną z głównych przyczyn występowania zapalenia dziąseł, prowadzącego do rozwoju paradontozy jest niewłaściwa higiena jamy ustnej. Nieodpowiednia technika szczotkowania zębów lub zaniedbania w codziennej higienie przyczyniają się do gromadzenia kamienia nazębnego, w efekcie prowadząc do rozwoju stanu zapalnego, a w jego następstwie do choroby przyzębia – pradantozy.

Paradontoza i brak wdrożenia odpowiedniego leczenia sprawia, że w głębokich kieszonkach dziąsłowych dochodzi do intensywnego namnażania się bakterii, co w efekcie skutkuje pogłębianiem uszkodzeń tkanek, w tym odpowiedzialnych za stabilizację zębów, tkanek przyzębia oraz tkanki kostnej.

Nieleczona paradontoza prowadzi do intensywnego rozchwiania zębów, a w efekcie jest jedną z głównych przyczyn ich wypadania.

Występowanie paradontozy zwiększa się wraz z wiekiem populacji, co oznacza, że właściwie w pewnym wieku każdy powinien mieć przeprowadzane regularnie badanie periodontologiczne w celu szybkiej diagnozy i wdrożenia leczenia zapobiegawczego lub interwencji mającej na celu zminimalizowanie skutków tej choroby.

Jak przebiega leczenie paradontozy?

Paradontoza ma charakter przewlekły, a z uwagi na jej powszechność, może być uznawana za jedną z chorób cywilizacyjnych. Wcześnie wykryta, może być skuteczne leczona, bez konieczności przeprowadzania inwazyjnych zabiegów chirurgicznych.

W początkowym stadium paradontozy często skuteczne okazuje się przeprowadzenie kompleksowej higienizacji jamy ustnej, obejmujące skaling i piaskowanie. Niekiedy konieczne może się okazać zastosowanie antybiotykoterapii.

Zaawansowana paradontoza, której towarzyszy rozchwianie zębów, a w efekcie ich wypadanie, wymaga zdecydowanych działań. Istotnym elementem leczenia jest zatrzymanie progresji choroby oraz leczenie jej destruktywnych następstw. W zależności od stopnia degradacji tkanek, konieczny może się okazać kiretaż lub zabieg chirurgiczny.

Leczenie paradontozy wymaga zaangażowania pacjenta na całe życie.

Paradontoza – zapalenie przyzębia (choroba utraty zębów) jest wywołaną przez bakterie chorobą zapalną tkanek podporowych zęba. Charakteryzuje się pogłębieniem kieszonek dziąsłowych z krwawieniem podczas sondowania oraz postępującą utratą przyczepu zęba i podparcia kostnego.

Nieleczona jest główną przyczyną utraty zębów i jest uważana za jedno z głównych zagrożeń dla zdrowia jamy ustnej.

Osoby z cukrzycą typu 2 są bardziej podatne na zapalenie przyzębia. Istnieją jednak również czynniki ryzyka, które można rozwiązać, zmieniając przyzwyczajenia: palenie, zła dieta i stres to czynniki, które mogą przyczynić się do rozwoju choroby dziąseł.